Hoe betrek je kinderen bij het geloof? En hoe geef je dat door in de wereld van vandaag met alles wat er gebeurd en al die volle agenda’s? Jeugdwerkadviseur Arjen Uil gaat hierover in gesprek met Annasjouk en Hilde en over hun werk, een houding van nieuwsgierigheid, verhalen delen en de kracht van zintuigen.  

Hoe is Xpeditie 3.6.0. ontstaan?

Hilde: “Annasjouk en ik trekken al jaren samen op als het gaat om geloven en opvoeden. In al die jaren spelen verhalen delen een belangrijke rol. Dat hebben we uitgewerkt tot een aanpak die praktisch is en past in deze tijd. Hoe maken we Jezus echt zichtbaar en hoe kunnen kinderen daar iets van zien? Het gaat om het koppelen van verhalen uit de Bijbel aan het verhaal van jou en mij. We noemen dat ‘jouw-mijn-Gods’ verhaal. Uiteindelijk heeft dat geleid tot Xpeditie 3.6.0.”.

Annasjouk: “Ik werkte destijds voor stichting Opwekking. Hier werd ik verantwoordelijk voor het kinderplein. Daar was echt een vernieuwingsslag nodig. Met name rondom de vraag: hoe maken we Jezus praktisch in het dagelijks leven. En daar hebben we het ‘mijn-jouw-Gods verhaal’ helemaal uitgewerkt. We zijn nog steeds betrokken bij Opwekking, maar na het zien van de struggles bij gezinnen (hoe doe je dat dan met je kind?) hebben we Xpeditie 3.6.0. opgezet”. 

Hilde: “Xpeditie 3.6.0. staat voor dat we ons met elkaar bewegen in een landschap waarin Jezus centraal staat. Waarin we een nieuwsgierigheid willen opwekken om vanuit welke hoek je ook komt naar Hem toe te komen. En het maakt dus niet uit wat jouw verhaal is. Of je van de top komt of uit een dal. Van de steppe, of een stedelijk landschap”.

Hilde wijst naar het bord in de ruimte. Op het bord hangen foto’s van de verschillende Xpedities. “We noemen dat Xpeditie@home. In de basis zijn dit video’s. In de video gaan we op expeditie met één gezin. We gaan op zoek naar antwoord op een centrale vraag, door uit de Bijbel te lezen, verhalen te delen en challenges te doen. Daar zit de gedachte van jouw-mijn-Gods-verhaal onder. Het belangrijkste is dat het gezin nieuwsgierig is. Ze weten niet wat ze gaan ontdekken rondom het thema”.

Hoe zijn jullie bij de thema’s van jullie Xpedities gekomen?

Annasjouk: “Aan het begin van Xpeditie hebben we heel veel gezinnen gesproken. Daar hebben we ontdekt waar de behoeftes liggen, wat de thema’s zijn.

Hilde: “Het gezin dat op expeditie gaat rondom het thema: ‘dat is niet eerlijk!’ is hier een voorbeeld van. Dat was echt hun thema.”

Annasjouk: “In de video’s zien de gezinnen die de Xpeditie@home doen een voorbeeld van hoe je als gezin iets kan ontdekken. In het materiaal dat na het kijken van de video aangereikt wordt is de ruimte om iets compleet anders te ontdekken. Het gezin gaat zelf challenges doen, de Bijbel lezen en verhalen delen”.

Hilde: “We ontdekken dat als je met elkaar nieuwsgierig bent en de verhalen leest daar heel snel iets uitkomt. We zien dat juist de jonge kinderen vaak de meest wijze van het stel zijn. En daarin zie je dus dat op het moment dat mensen nog puur en nieuwsgierig mogen zijn er iets gebeurt. Dat vind ik een mooi principe. Ik denk ook dat God ons zo geschapen heeft: als nieuwsgierige wezens. Dat moeten we niet afleren!”

“Jonge kinderen zijn vaak de meest wijze van het stel!”

Zou zo’n houding ook helpend zijn voor gezinnen in het algemeen?

Hilde: “Ja, absoluut. Ik denk dat onze kinderen opgroeien in een maatschappij waar ze gestimuleerd worden om zelf op onderzoek te gaan. Wat we in de kerk en in ons gezin doen sluit hier vaak niet bij aan”.

Annasjouk: “Wat we zien dat bij gezinnen die twee keer zo’n expeditie hebben gedaan de kinderen zélf vragen gaan stellen. Laatst kregen we een app van een gezin waarin de kinderen zelf vragen gingen bedenken aan de hand van een psalm. Als je het een paar keer hebt gedaan ontstaat er een lifestyle van nieuwsgierig zijn en verhalen delen.”

Vind je dat die onderzoekende houding meer aandacht zou moeten krijgen in de kerk?

Hilde: “Ja, veel kerken zijn bezig met het verbinden van generaties, om kerk te zijn waarin je van elkaar leert door de generaties heen. Daarin is de houding van nieuwsgierigheid helpend. Met Xpeditie 3.6.0. houden we ook diensten voor alle generaties. In die dienst ga je proeven van de houding van nieuwsgierigheid. Dat sluit ook heel erg aan bij de kernwaarden van Samen Jong. Aan de dienst zit een Xpeditie voor thuis vast.”

Annasjouk: “We zetten alle zintuigen in om het verhaal te laten landen”.

Hilde: “In de Xpeditie on tour die in februari en maart langs de kerken gaat krijgt iedereen op een gegeven moment een zoet en een zuur snoepje. Iedereen neemt het zoete snoepje en ik vraag wat er zoet is in je leven. Bij het zure snoepje en vraag ik wat er zuur is in je leven. Dat is de kracht van zintuigen. Of je nou vier of tachtig bent, je maakt een haakje. Het volgende moment dat je iets zuurs proeft dan denk je daar aan”.

Annasjouk: “Het inzetten van zintuigen is een middel om samen gemeente te zijn. Daarmee kun je hele grote vragen met elkaar bespreken. Ik moet denken aan een vrouw van zestig die bij een dienst was. Het ging er over dat je Gods bril moet opzetten. Iedereen kreeg een bril. Tijdens de dienst had de vrouw gedacht: ‘nou….daar zit ik dan met mijn brilletje, moet ik dit nu echt doen? Maar goed, ik ben nieuwsgierig’ en ze besloot de bril op te zetten en na te denken naar wie ze met een andere bril moest kijken. En op dat moment kwam het echt binnen. God had iemand op haar hart gebracht. Ze zei: ‘Komende week ga ik naar die vrouw toe.’”

Hilde: “In diezelfde dienst komt een jongen van tien naar ons toe die zegt: ‘ja ik vond dit wel echt tof, ik begrijp dit nu heel goed’”.