Met kerst heeft onze dochter afscheid genomen van de kindernevendienst. Vanaf nu zit ze ‘s zondags gewoon bij ons in de bank. Als ouders willen we deze overgang goed begeleiden, maar dat valt nog niet mee. We willen graag dat ze leert om de dienst te volgen, maar de preek is vaak te moeilijk voor haar. “Pap, ik begrijp niet wat de dominee zegt.” Hoe helpen we haar om toch op te letten?

Om haar te laten wennen aan de kerkdienst, namen we haar vanaf vier jaar regelmatig mee naar de middagdienst. Door zelf met aandacht te luisteren, proberen we het goede voorbeeld te geven, in de hoop dat dit gekopieerd wordt. Maar soms voel ik me meer een entertainer dan een goed voorbeeld.

Behalve dat we uitleggen hoe de dienst in elkaar zit en haar het Bijbelgedeelte laten opzoeken, nemen we zo nu en dan een kerkboekje mee. Het leuke van zo’n boekje is, dat het thuis meteen aanleiding tot gesprek geeft. “Wat heb je opgeschreven bij ‘deze woorden begreep ik niet‘?” Die woorden leggen we dan uit. Een nadeel is dat sommige opdrachtjes juist weer afleiden van de dienst.

De beste ervaringen hebben we tot op heden met een aantal werkvormen die haar helpen om op te letten tijdens de preek. Een preekbingo helpt om een poosje te luisteren of de woorden in haar schriftje genoemd worden. Daarna een tekening maken die past bij de preek vindt ze erg leuk. Het belangrijkste leerpunt is voor mij: ontspannen. Het is goed om hier te zijn, ook al vindt ze het soms niet leuk en snapt ze niet alles. Samen mogen we God ontmoeten. Een wonder dat we nooit zullen vatten.