‘Pap mag ik mee naar Opwekking?’ Het zou zo maar kunnen dat die vraag binnen enkele jaren aan me gesteld gaat worden. Jaarlijks gaat een groepje vanuit onze kerk naar de pinksterconferentie van Opwekking en hun enthousiasme steken ze niet onder stoelen of banken, maar ik heb zo nog mijn twijfels bij dit feest.

Aan de ene kant zou ik het mooi vinden als mijn dochter ook naar Opwekking zou willen. Blijkbaar is er iets wat ze daarnaartoe trekt. Aan de andere kant zou ik er ook aan twijfelen of ik er verstandig aan doe haar ernaar toe te laten gaan. De gedachten aan een overvol en druk festivalterrein, een brakke nacht in een tentje, charismatische uitspattingen, harde muziek met eindeloze herhalingen en opzwepende sprekers kunnen me nog niet echt bekoren. Toch gaan jaarlijkse vele christelijke gereformeerde jongeren naar Opwekking. Wat is toch de aantrekkingskracht van dit feest op een weiland in Biddinghuizen? En doe ik er verstandig aan mijn dochter hiernaartoe te laten gaan? Wordt de gewone kerk na dit spektakel niet een enorme afknapper?

‘Ze komen met meer passie en verlangen terug’

Ik besluit om eens advies in te winnen bij twee mensen die de conferenties goed kennen. Voorganger Jurjen ten Brinke herkent mijn aarzeling. “Toen er voor het eerst een groep vanuit Hoop voor Noord naar Opwekking ging, voelde ik me er rot over dat ik hen niet kon bieden wat Opwekking biedt. Maar nu juich ik het toe als ze erheen gaan: Ze komen met meer passie en verlangen terug. Ze snappen ook wel dat je de kerk niet moet vergelijken met Opwekking, de kerk heeft nu eenmaal niet die massa. Als je met je kinderen eens per jaar naar een pretpark gaat wil dat nog niet zeggen dat ze dan niet meer met plezier kunnen spelen in de speeltuin om de hoek.”

Ik leg mijn vraag ook voor aan een insider: jeugdwerker Joël Treuren. Hij vertelt dat in zijn gemeenten ook tieners afknappen op de kerkdiensten ondanks dat ze toch heel modern zijn ingericht. Ik concludeer dat we als gereformeerde kerken dus niet in de valkuil moeten stappen dat we denken dat we door de diensten in een hipper jasje stoppen de jeugd bij de kerk houden.

Christelijke bubbel

Maar waar zit hem de aantrekkingskracht van Opwekking op tieners dan wel in? Zowel Jurjen als Joël geven aan dat het feit dat je daar met ontzettend veel christenen bij elkaar bent iets biedt wat we in een gewone kerk niet zo kunnen ervaren. Joël: “Als je midden tussen 3500 tieners staat die uit volle borst staan te zingen, dan doet wel wat met je.” Jurjen vult aan: “Onze kinderen willen heel graag naar Opwekking. Als ik een keer niet ga, dan regelen ze zelf wel wat. Ze vinden het heerlijk om even in een christelijke bubbel te zitten. Even zijn ze niet meer de uitzondering, die ze normaal in een stad als Amsterdam wel zijn. De combinatie van ontspannen optrekken met vrienden en overal te kunnen horen over en te spreken over geloof heeft een ontzettende opbouwende werking. Ik vind het ook mooi dat ze in aanraking komen met andere manieren van christen zijn dan ze gewend zijn. Niet bij alle muziek en bij alle sprekers voelen we ons thuis. ’s Avonds op camping praten we daar dan over door. De conferentie is een mooie plek om mijn kinderen een onderscheidingsvermogen te leren. Het helpt hen keuzes te maken op geloofsgebied en verder te kijken dan hun neus lang is. Als ze denken dat in de hemel alleen hun favoriete muziek wordt gedraaid dan kan het nog weleens vies tegenvallen.”

Het dal na de piek

Maar zijn jullie niet bang dat de tieners te veel in de emotie van dat moment zitten en later in een gat vallen? Joël geeft aan dat met het team van Opwekking TEENZONE dankbaar gebruik wordt gemaakt van het feit dat tieners extra emotioneel gevoelig zijn. “Goede muziek is een voertuig waarmee de Geest wil komen. Tegelijkertijd is het belangrijk dat we beseffen dat geraakt worden door de muziek niet hetzelfde hoeft te zijn als het ervaren van God. Op een seculier festival worden mensen ook geraakt door de muziek. Als team van de TEENZONE streven we er daarom ook naar om met elke tiener een persoonlijk gesprek te hebben. Tieners komen met ontzettende honger naar het evangelie naar Opwekking. Door het jaar heen twijfel ik als jeugdleider wel, ze zijn dan met zoveel dingen in het leven bezig die niets met God te maken hebben. Maar als je ze dan bij Opwekking meemaakt… Het is toch heerlijk om één weekend niet te hoeven twijfelen. In de preken geven we daarom veel aandacht aan: hoe ga je verder na dit weekend? Want de dips in hun geloof zullen ook weer komen. Als jeugdleider is het ontzettend belangrijk er dan ook voor hen te zijn. Door hoe jij leeft als christen, die er soms ook even geen zin in heeft, leren zij om vol te houden, ook als het leven even geen feestje is.

Feest in de Bijbel

God heeft het volk van Israël instructies voor elke dag, elke week en voor een keer per jaar gegeven. Het volk wordt opgedragen om samen te komen in de tempel en feest te vieren. Op zo’n manier komen christenen uit allerlei kerken met Pinksteren naar Biddinghuizen om daar samen God te loven en feest te vieren.”

Eerlijk gezegd word ik wel enthousiast van de verhalen van Joël en Jurjen. Ze hebben een groot deel van mijn aarzelingen weg kunnen halen. Als m’n dochter dan naar Opwekking wil, lijkt me het wel mooi om mee te gaan, zodat je er samen over kunt doorspreken. Dus als de vraag ooit komt dan ga ik het maar eens een dagje proberen.

Geschreven door: Kasper van Helden

Joël Treuren is tot 2020 coördinator inhoud voor de TEENZONE van de pinksterconferentie geweest. Op dit moment is hij voorganger van Mozaiek055 te Apeldoorn.

Jurjen ten Brinke is voorganger bij de Christelijke Gereformeerde Kerk Hoop voor Noord te Amsterdam. Hij is samen met zijn kinderen meerdere malen naar de Pinksterconferentie van Opwekking geweest. Tevens heeft hij bijdragen geleverd aan de break-out sessions en gesproken in de jongerentent en op het hoofdpodium.